Urine: geneeskundig wondermiddel of toch gewoon een plens afvalstoffen?

Is het de smaak? Is het vanwege de inflatie? Of toch de gezondheidsvoordelen? Hoe dan ook, in de holistische hoek wordt volop de eigen urine genuttigd.

Tot mijn grote spijt moet ik bekendmaken dat urinetherapie, ofwel het drinken van en insmeren met de eigenste plas ter bevordering van de gezondheid, weer eens in zwang lijkt te zijn.

Gouden fontein

Zelf drink ik geen urine en vooralsnog ben ik ook niet zulks voornemens, toch besloot ik eens een duik te nemen in de zogenaamd heilzame werking van urine. Wat beweegt mensen elke ochtend een verse kop (ochtend-)plas achterover te tikken? Zitten er dan echt gezondheidsvoordelen aan de urine die je keeltje in gutst dan wel op je huid c.q. wondjes worden gesmeerd?

Een korte geschiedenis van urineconsumptie

Urinetherapie, dat wil zeggen systematisch urine voorschrijven als geneesmethode, komt oorspronkelijk uit de Ayurveda, een traditionele pseudowetenschappelijke geneeswijze uit India. Het zou een universeel tegengif zijn, alsmede een bloedzuiveraar en medicijn voor elke huidziekte.¹

Ook in de Bijbel wordt volgens sommige interpretaties gesproken van urinetherapie. Spreuken 5:15-19:

Drink water uit je eigen voorraadvat, helder vocht uit je eigen bron. Laten je fonteinen niet naar buiten spuiten, noch je waterstromen de straten overspoelen.

Het ‘eigen voorraadvat’ zou in deze de blaas zijn.

In het oude Rome werd de eigen urine aanbevolen voor de behandeling van zweertjes en acne. Er wordt ook vaak gezegd dat de Romeinen er volop de tanden mee te poetsten, maar dat is een fabeltje.²

Health Festival anno 1800

In Japan werd urine vanaf de 14e eeuw gebruikt voor de behandeling van o.a. astma en diabetes. In de middeleeuwen dronken mensen in Europa urine ter bescherming tegen de pest. Vandaag de dag wordt urine ingezet als middel tegen allerlei kwaaltjes. Griep, longontsteking, allergieën, uitslag en zelfs kanker.

Waar de mens is, daar wordt urine gedronken. En vaker wel dan niet wordt diegene uitgenodigd in de podcast van Giel Beelen.

Maar wat is urine?

Je hebt vast wel eens naar het jou toebehorende gele goedje in de porseleinen zetel gekoekeloerd en je afgevraagd wat er nou eigenlijk allemaal in zit. Nou, bij deze: urine is een scheut gefilterde afvalstoffen afkomstig uit je bloed. Het bestaat uit duizenden stoffen, maar voornamelijk uit:

• Water (95%);

• Afbraakproducten van eiwitten;

• Elektrolyten;

• Nutriënten;

• Wat verder ter tafel komt.

Elektrolyten (natrium, kalium, calcium) zijn zouten die de vochtbalans en het onderhoud van botten regelen en ervoor zorgen dat spier- en zenuwcellen naar behoren werken. De betreffende afbraakproducten zijn:

• Ureum, van aminozuren;

• Creatinine, van creatine;

• Urinezuur, van nucleïnezuren.

De ingrediënten van urine zouden volgens sommigen geen afvalstoffen zijn, maar een goedje met actieve metabolische stoffen met therapeutische werking. Daardoor zou het helpen bij griep, longontsteking en voor algehele vitaliteit en gezondheid zorgen.

Daarbij bestaat urine dus voor ongeveer twee procent uit ureum wat volgens fervente slurpers en smeerders een heilig bestanddeel is. Het houdt namelijk vocht vast en een droge huid kan komen door een tekort aan ureum. In bepaalde crèmepjes zit dan ook ureum, synthetisch of afkomstig van een koe of paard.

Steriliteitsfabel

Het is de moeite waard te vermelden dat urine, in tegenstelling tot algemeen geloof, zeker niet steriel is. Uit onderzoek blijkt dat er in urine van een gezond persoon wel degelijk allerlei bacteriën zitten.³⁴

Dat zijn er zeker niet veel en het is verder geen probleem, maar dat kan het wel worden zodra je het gaat drinken of rijkelijk op je huid gaat zitten smeren.

Is urine drinken gezond?

Maar helpt het dan wel tegen allerlei kwaaltjes?

Nope. Er is geen enkel bewijs dat dit gezond is en alles wijst erop dat het geen enkel gezondheidsvoordeel heeft.⁵ Mensen die zeggen dat ze er wel gezondheidsvoordelen uit halen, ervaren deze waarschijnlijk vanwege andere redenen.

Dat er geen wetenschappelijk bewijs voor is, betekent natuurlijk niet dat het niet kan werken. Maar ook artsen, urologen en wat voor relevante experts dan ook, zullen je zeggen dat het geen zin heeft. Sterker nog, het kan de boel vaak verslechten, vanwege bijvoorbeeld de aanwezige bacteriën. Daarom is het ook onethisch op grote schaal te onderzoeken.

Nergens voor nodig

Was er wel volop wetenschappelijk bewijs geweest, dan zouden artsen continu voorschrijven de eigen urine te consumeren en zulks is vooralsnog niet het geval, zo zegt ook internist acute geneeskunde Dr. Arthur Lieveld: ‘Urine drinken is je reinste onzin.’ Ik vond het eigenlijk nogal gênant een drukke arts te benaderen met vragen over het drinken van urine, maar ja, ik vind ook dat een expert aan het woord moet komen.

Door het zoutgehalte van urine kun je er zelfs door uitdrogen.⁶ Als je toch in holistische termen van puur natuur denkt, waarom zou je lichaam dan een drankje voor jezelf produceren waar je van uit kan drogen? Het ureum in je urine heb je ook niet nodig, je maakt het immers zelf aan, volledig automatisch. Het ureum dat je lichaam nodig heeft, wordt gebruikt en de rest wordt keurig afgescheiden.

En smeren?

Ok, je wil het niet drinken, maar wel op wondjes smeren. De ureum doet immers wonderen voor de huid. Volgens eens zichzelf als holistisch beschouwende vriendin genezen ze daardoor sneller. ‘'En als je het gewoon gebruikt als dagcrème krijg je een stralendere huid en minder last van acne!’ Klopt dat?

Ontspannend? Ja. Gezond? Nee.

Naast het feit dat je zo bacteriën op je huid smeert, is het ureumgehalte veel te laag (twee procent, een crème meestal tien tot veertig procent) om effect te hebben en urine smeert als water, dus blijft niet echt lekker zitten. Je bent dus veel beter - en veiliger - af met een ureumcrème, als een ureumtekort daadwerkelijk de oorzaak is van het feit dat je huid droog is.

Kortom

Redenen om niet je eigen urine te drinken of te smeren:

• Er zitten geen gezondheidsvoordelen aan;

• Er zitten bacteriën in en het werkt dehydraterend, dus het is niet geheel onschuldig;

• Als je je eigen urine niet drinkt, dan drink je dus je eigen urine niet;

• In het geval van smeren: een crème is veiliger, effectiever en frisser;

Wil jij alsnog je eigen urine drinken? Ga vooral je gang. Verwacht alleen geen wonderen.

Tot volgende week!

Vond je dit gratis artikel hartstikke te gek? Overweeg dan een donatie, als je mij financieel wil steunen:

Of word lid van de betaalde nieuwsbrief:

1. https://www.researchgate.net/publication/51167374_Urine_therapy_through_the_centuries

2. https://talesoftimesforgotten.com/2021/03/03/did-the-ancient-romans-really-wash-their-teeth-with-urine/

3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4659483/

4. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0302283815002067?via%3Dihub

5. https://share.upmc.com/2022/03/drinking-your-urine-isnt-good-for-you/

6. https://www.webmd.com/diet/health-benefits-drinking-urine