Op Burning Man kunnen witte yuppies eindelijk echt zichzelf zijn
En dat verdienen ze als geen ander
Burning Man, wat ben je dit jaar ook weer te gek.
Dat had je ook wel even nodig. Normaliter vervul je op de Zuidas keurig de rol van advocaat/investment banker, maar dan wel met een ingewikkelde baanomschrijving van minstens vier Engelse woorden zonder samenhang. Alles voor een leuke LinkedIn-titel, maar toch knaagt het. Jij bent zoveel meer. En door het zware leven dat een Junior Creative Sales Executive leidt, is wel het aan te raden om af en toe even wat stoom af te blazen. Eventjes die reset-knop indrukken. Eventjes helemaal niks met je.Â
Work Hard, Play Hard!
En wat is dé plek om na al dat harde work eens even flink hard te playen?! Burning Man, natuurlijk! Daar kun je een week lang écht jezelf zijn en dus niet slechts die marginale Junior Creative Sales Executive Marketeer, maar een kunstzinnige vrije geest, die de wereld gaat redden door aan de andere kant ervan een week lang niet te douchen, peuken te bietsen en te ouwehoeren over de twaalfde tijdsdimensie tijdens een LSD-trip. Finally, normal people!
Je verdient als Junior Commercial Creative Sales Executive Marketeer gelukkig genoeg geld om ´normale´ festivals maar kut en commercieel te vinden en kapitalisme de middelvinger te geven. Hetzelfde kapitalisme dat in de eerste instantie je participatie aan een mondiaal hippiecarnaval deels financieel faciliteert, want alleen een goed verdienende Junior Commercial Galactic Creative Sales Executive Marketeer kan een paar ruggen ophoesten om even een weekje op en neer te vliegen naar Nevada. Zo verantwoord je dat werk, dat je eigenlijk ook maar niet leuk vindt.
Vliegticket: een rug of wat.
Tweedehands camper: weer een rug of wat.
Steampunk Willy Wonka-outfit ten behoeve van de obligate radicale zelfexpressie: paar honderd piek.
Het gevoel dat je overmeestert, zodra je eenmaal over de playa dartelt als de significante wereldverbeteraar die je verdient te zijn: onbetaalbaar.
De ironie van een hele lading poen neerleggen om elders zonder economie te leven, ontgaat je nog steeds. Het zij je vergeven, want eindelijk heb je een Aladdin-kostuum aan in plaats van een driedelig pak. Voel de geestelijke groeispurt aanvangen. Tel daarbij op het verlichtings-insigne dat je jezelf op de borst mag spelden als je een keer bewoner van Black Rock City bent geweest en het is die bakken met geld, excessieve milieuvervuiling en jetlag meer dan waard!
Wat een eye-opener. Eten en drinken delen, dagenlang in je blote ongewassen kont door gedrogeerde mensenmassa's wurmen en allerlei maatschappelijk geëngageerde workshops volgen over inheemse culturen met een verentooi op je kop. Lekker participeren, gewoon! Je sociale omgeving zal dan ook weldra eindelijk inzien dat jij een uniek en essentieel onderdeel bent van een culturele golf. Een met uitsterven bedreigde sneeuwvloksoort in een dorre woestijnvlakte. Ze zullen het zien. Maar zodra er een bekende van je ook heengaat, is het een na-aper en verliest het festival authenticiteit. Dan gaat het ten onder aan mensen die niet echt mee willen doen.Â
Maar hoe maak je dat allemaal duidelijk? Immers, eenmaal weer terug in het saaie Nederland - waar niemand je echt begrijpt - moet je mensen die rare kleren aanhebben of gewoon niet aan de norm voldoen wel weer zoals het heurt belachelijk maken. Heb je weer een felle mening over drugs (behalve af en toe een pilletje, moet toch kunnen, hihi) en kijk je toch wel weer neer op elke onderbetaalde leraar en zorgverlener of vrijwilliger die het land rijk is. En van dingen delen of weggeven, moet je al helemaal niks hebben. Je bent namelijk nu weer een jaar veel te druk met geld harken op de Snuifas.
Het enige dat jij nog deelt, is een tsunami aan stiekem geschoten postapocalyptische foto´s op Insta. Stiekem, want fotograferen aldaar is eigenlijk niet zo de bedoeling, tenzij je aan mensen eerst toestemming vraagt. Helaas had je daar helemaal geen tijd voor; jij moest die ideale profielfoto zien te schieten, en het licht tijdens de zonsondergang is maar 7 minuten optimaal om jou in het daglicht te zetten dat je hartstikke waard bent. Het daglicht dat mensen in staat stelt te zien dat jij zoveel meer bent dan slechts een Junior Commercial Galactic Creative Communications Sales Executive Marketeer!
Jij bent hip en telt mee. Jij burnt, dus jij bestaat, en dat druk je uit in een kakelversie Instagrampost, waarin je op een fiets poseert voor een paar gigantische letters die het woord ´Change´ vormen. Tooi om je kop, een schaatspak om je kont en een bontjas om je schouders. Voorzien van locatie en jouw persoonlijke samenvatting van de week:Â
Burning Man, je was weer geweldig. Tot volgend jaar! )'(
Bij Black Rock City, Nevada
Ah schitterend geschreven, Adriaan! Blij je te hebben ontdekt in de Radio1 podcast "het uur van de waarheid"!
spot on; verloop is wel wat zielig voor deze mensen, maar levert wel bewijs dat de werkelijkheid van deze peperdure naïviteit op drijfzand is gebaseerd