Een uniek inkijkje onder het aluhoedje

De modus operandi van complotdenkers

Twee weken geleden deed ik iets wat voor sommigen absoluut onacceptabel is.

Ik beweerde dat de huid geen acrylplaat is.

Dit naar aanleiding van een zonnestudiohouder die in een video wilde bewijzen dat zonnebrandcrème ervoor zorgt dat de huid nauwelijks nog vitamine D aanmaakt (wat hoe dan ook niet klopt). Hij smeerde een acrylplaat in met een laag zonnebrandcrème zo dik dat je er niet meer doorheen kon kijken en mat de lichtintensiteit achter de klodder crème. En dat vergeleek hij met een meting die hij verrichtte naast de acrylplaat.

Ik plaatste een video als reactie, waarin ik probeerde uit te leggen dat de huid dus, nogmaals, geen acrylplaat is en zelfs als dat wel zo zou zijn, het experiment an sich al van geen kant klopt. En dan druk ik me nog netjes uit. Alleen al de nulmeting, die niet achter de acrylplaat plaatsvond, is lachwekkend. En je kunt een experiment uitvoeren met crème en glasplaatjes bijvoorbeeld, maar dan weet je alleen hoeveel UV er wordt tegengehouden, niet wat voor impact dat heeft op de aanmaak van vitamine D. Zoals je ziet: als je je eigen onderzoek doet, ligt er al snel zowel een gebrek aan vakkennis als aan methodologische vaardigheden op de loer.

Enfin. Je verwacht het niet, maar de uitspraak “De huid is geen acrylplaat” maakte nogal veel los. Zelden heb ik zoveel bizarre reacties mogen ontvangen, zowel onder mijn video als in mijn DM’s. En ik denk dat ik weet waarom.